Głowotułów jest nieruchomy, w przypadku krewetek jest raczej wydłużony. Składa się z głowy połączonej z thoraxem. Pokryty jest karapaksem (pancerzem). Karapaks sięga boków ciała i przykrywa skrzela. Na karapaksie znajdują się elementy, za pomocą których oznacza się przynależność gatunkową: rostrum (dziób) oraz czułki zwane antenami (pierwsza para anten ma nazwę antennule). Służą krewetkom m.in. do dostarczania informacji chemicznych.
Fasetkowe oczy krewetek umieszczone są na słupkach ocznych. Na głowotułowiu znajduje się 5 par odnóży krocznych (razem 10 szuk odnóży krocznych - stąd nazwa rzędu "dziesięcionogi") zwanych pereopodami. Pierwsza para - chelipedy - to szczypce o różnym stopniu rozwinięcia w zależności od rodzaju. Za nimi znajdują się 4 pary odnóży służących do chodzenia - paraeopody. Przed odnóżami krocznymi, po stronie brzusznej, umieszczonych jest 6 par odnóży gębowych - żuwaczki (mandibulae), 2 pary szczęk (maxillae) i 3 pary szczękonóżek (maxilliped). Szczękonóżki służą do wywoływania ruchu wody (i co za tym idzie - lepszego natlenienia), a częściowo jako skrzela.
Odwłok jest ruchomy, porusza się w przód i w tył. Dzieli się na 6 części (segmentów). Pierwszych pięć segmentów wyposażonych jest w odnóża pławne (pleopody), ostatni z segmentów to telson. Wraz z parą uropdów tworzy wachlarz ogonowy krewtki. Wachlarz ogonowy służy m.in. do sterowania podczas pływania. Pod telsonem znajuje się odbyt.
Odnóża pławne służą krewetkom do pływania, samicom do trzymania inkubowanych jajeczek, zaś u samcOw pierwsza para pleopodów służy jako narząd kopulacyjny.
